Bowlen

De jongste dochter wilde het allerliefste bowlen voor haar 7e verjaardag. Daar zit je dan, met je verkleedklerenhandel en je wens om ook eens een verkleedkist te huren bij een van je klanten. Voorgaande jaren wilde ze ook al persé geen verkleedfeestje. Het valt in de categorie bij de loodgieter lekt het dak.
Visioenen had ik, van donkere, muffe, rokerige kelders met bowlingbanen en veels te zware ballen. Ballen die geen kegel zouden raken, maar die terecht zouden komen op tenen en tegen knieën. Zenuwachtig in de weer met scores, die je net niet snel genoeg kunt bijhouden omdat iedereen voor zijn beurt gaat en iedereen door elkaar loopt te gillen.

Maar dat is niet meer. Roken is verboden. Er zijn speciale kinderbanen. En een scheidsrechter en scorebord zijn tegenwoordig geautomatiseerd. Het enige wat je hoeft te doen is de namen in te voeren en de rest gaat vanzelf. Het score-bord zegt wie er aan de beurt is, of het een geldige worp is of niet en houdt, juist ja, de score bij. Begeleiders kunnen rustig een kopje koffie drinken.
Ja, donker was het wel, maar de kinderen kregen een lichtgevende armband, er was muziek en disco-lichten. Wat het wachten veranderde in dansen.
En je hebt tegenwoordig arrangementjes. Wij hadden geboekt bij het Westerpark daar kun je combineren met pannenkoekje pimpen en een geweldige buitenspeeltuin. Jammer in ons geval dat ivm slecht weer die buitenspeeltuin was gesloten en we alsnog in een zweethokkenhol, oftewel binnenspeelgelegenheid, terechtkwamen.